رسول سلیمی: طی دهه های اخیر نظرسنجی ها نقش ویژه ای در پیش بینی انتخابات در جامعه ایالات متحده بالأخص انتخابات ریاست جمهوری پیدا کرده اند. اما اشتباهات این نظرسنجی ها در پیش بینی انتخابات ریاست جمهوری سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ باعث شد اعتماد آمریکایی ها نسبت به آنها کمرنگ شود. اما به نظر می رسد امسال نیز شاهد یکی از انتخابات هایی باشیم که نتایج نظرسنجی ها در آن پر خطا بوده است.
در همین حال نشریه پولیتیکو در گزارشی به چالش های نظرسنجی های انتخاباتی در شناسایی حامیان احتمالی کامالا هریس در انتخابات ۲۰۲۴ پرداخت و آن را با دشواری های قبلی نظرسنجی ها در شناسایی حامیان دونالد ترامپ مقایسه کرد. از جمله گروه های مهمی که ممکن است در نظرسنجی های مربوط به هریس کمتر دیده شوند جمهوری خواهانی هستند که پیش تر از نیکی هیلی حمایت می کردند اما پیشبینی می شد به سمت هریس متمایل شوند همچنین دموکرات های چپ گرای «متعهد نشده» که نسبت به سیاست های حزب تردید داشتند پیشبینی می شد برای جلوگیری از پیروزی ترامپ رأی خواهند داد. اما چنین نشد!
این در حالی است که نظرسنجی ها در آمریکا از رقابت شانه به شانه کامالا هریس و دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری در سطح ملی و در ایالت های خاکستری خبر می دادند. بر اساس آخرین نظرسنجی «رویترز/ایپسوس» هرسی با ۴۶ درصد در مقابل ۴۳ درصد با اختلافی اندک از ترامپ جلوتر نشان می داد.
دیگر نظرسنجی ملی آمریکا یعنی نظرسنجی «۵۳۸» که به صورت روزانه ایالت های آمریکا را رصد می کرد نشان می داد هریس در نظرسنجی های ملی با ۱.۹ درصد اختلاف از رقیب خود پیش افتاده است. این نظرسنجی محبوبیت هریس را ۴۸.۲ درصد و محبوبیت ترامپ را ۴۶.۳ درصد ارزیابی کرده بود.
اما شبکه سی ان ان در گزارشی به تغییرات در جمعیت رای دهندگان سنتی احزاب پرداخته است که پاسخی برای چرایی اشتباه در نظرسنجی های خوشبینانه نسبت به هریس دارد. این رسانه می گوید جمعیت رای دهندگان سفیدپوست بدون مدرک دانشگاهی که سنگ بنای رای جمهوری خواهان را تشکیل می دهند از سال ۲۰۲۰ تا کنون کمی بیش از ۲ درصد کاهش داشته و برای اولین بار در تاریخ آمریکا به زیر ۴۰ درصد از واجدین شرایط رای دادن رسیده است.
ویلیام فری جمعیت شناس آمریکایی می گوید همزمان با کاهش جمعیت این گروه م سفیدپوستان با حداقل مدرک دانشگاهی چهار ساله و رای دهندگان رنگین پوست هر کدام از سال ۲۰۲۰ تقریباً یک درصد افزایش جمعیت داشته اند.
سی ان ان می گوید همین تغییرات فزاینده در ترکیب گروه های رای دهنده اصلی باعث شده کمپین ترامپ و هریس برای به دست آوردن رای گروه های جدید دستخوش تغییرات شود. مساله اینجاست که امسال رقابت در ایالت های کلیدی بسیار نزدیک است و حتی تغییرات کوچک در ترکیب رای دهندگان در رقابتی ترین ایالت ها می تواند تفاوت جدی ایجاد کند.
ترامپ در هر دو کمپین ریاست جمهوری خود تقریباً به اندازه رونالد ریگان در سال ۱۹۸۴ سهم زیادی از رای رأی دهندگان سفیدپوست بدون تحصیلات دانشگاهی را به دست آورد. با این حال از آنجایی که سفیدپوستان طبقه کارگر از حدود دو سوم رأی دهندگان در سال ۱۹۸۴ به حدود دو پنجم در حال حاضر کاهش یافته بودند ترامپ تنها حدود ۴۷ درصد از کل آرا را در هر یک از دو مبارزات انتخاباتی خود به دست آورد در حالی که ریگان نزدیک به ۵۹ درصد را به دست آورده بود.
تغییرات نژادی و تحصیلی تنها تغییرات چهار سال اخیر در آمریکا نبوده است. آمارها نشان می دهد تعداد زنان واجد شرایط رای دادن در آمریکا به ۵۲ درصد واجدین شرایط رسیده است. انتظار می رود تعداد بالاتر زنان به نفع کامالا هریس باشد اما تحلیل های سی ان ان نشان می دهد این تعداد نسبت به سال ۲۰۲۰ کمتر شده است و این به نفع ترامپ است.
نیویورک تایمز نیز در گزارشی دو نظریه در مورد چرایی شکست نظرسنجی ها در گذشته مطرح کرده است.
این رسانه میگوید نظرسنجی ها قبل از ترامپ انقدر وحشتناک نبودند اما طبعا باید توضیح بهتری نسبت به این عبارت که «حامیان ترامپ به شرکت های نظرسنجی جواب نمی دهند» وجود داشته باشد. این رسانه میگوید به همین دلیل گروه های برگزاری نظرسنجی حرفه ای و تحلیل گران ۸ سال گذشته را به تحقیق درباره چرایی خطای نظرسنجی ها در انتخابات ها پرداخته اند. دو تئوری در بین تئوری های مطرح شده درباره خطای نظرسنجی در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ از سایر تئوری ها جالب تر است.
اولین تئوری تئوری یکپارچه است که تلاش می کند توضیج بدهد چرا نظرسنجی ها در انتخابات کنگره و در مورد تحلیل دموکرات ها خوب عمل می کنند اما در نظرسنجی های انتخابات ریاست جمهوری ضعیف ظاهر می شوند.
این تئوری می گوید شرکت های برگزاری نظرسنجی به رای دهندگانی که در امور سیاسی فعالیتی ندارند دسترسی زیادی ندارند و این افراد هم غالبا به ترامپ رای می دهند.
تئوری بعدی که نیویورک تایمز به آن اشاره کرده تئوری وصله پینه است. در این تئوری اشتباهات نظرسنجی در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ ممکن است مشابه به نظر برسند اما در واقع بسیار متفاوت بودند. این تئوری میگوید عدم دسترسی به افرادی که در سیاست درگیر نیستند تنها دلیل اشتباه نظرسنجی ها نبوده ست.
بر اساس این تئوری مواردی چون بی توجهی به موضوع تحصیلات و موضوع کرونا بر خطای نظرسنجی های قبلی تاثیر داشتند. در سال ۲۰۱۶ بیشتر نظرسنجی های ایالتی وزن زیادی را برای تحصیلات قائل نبودند. تا قبل از سال ۲۰۱۶ داشتن یا نداشتن مدرک دانشگاهی متغیر مهمی برای رای دموکرات ها و جمهوری خواهان محسوب نمی شد اما از این زمان به بعد این متغیر مهم شده است.
اگرچه موسسات نظرسنجی در ایالات متحده یاد گرفته اند که در پیش بینی های خود با احتیاط عمل کنند اما امسال نیز بسیاری از پیشبینی ها درباره پیروزی کامالا هریس اشتباه بود. چارلز فرانکلین استاد دانشگاه مارکت ویسکانسین می گوید: «در سال ۲۰۱۶ (انتخاباتی که ترامپ پیروز آن شد) ما سخت در اشتباه بودیم.» و تصریح می کند: «من سخت در اشتباه بودم!»
اما او تنها کسی نبود که ارزیابی اشتباهی داشت. در آن دوره بسیاری هیلاری کلینتون را در انتخابات ریاست جمهوری پیشتاز می دیدند. اما دونالد ترامپ به طور شگفت انگیزی به پیروز انتخابات در سه ایالت مهم آمریکا تبدیل شد که او را به ریاست جمهوری رساند.
فرانکلین می گوید پیش بینی ها در سال ۲۰۲۰ به جای این که بهتر شود بدتر شد و می افزاید: «برای مثال در فلوریدا و کارولینای شمالی نظرسنجی ها حاکی از این بود که بایدن به وضوح جلوتر است. اما در نهایت چه کسی در این دو ایالت برنده شد؟ ترامپ. در ایالت های دیگر مانند پنسیلوانیا یا ویسکانسین همانطور که پیش بینی شده بود بایدن پیروز شد اما با اکثریتی بسیار ناچیز. باز هم طرفداری از ترامپ کمتر از حد واقعی و از بایدن بیش از حد برآورد شد»
ناظران سیاسی می گوید: «افرادی که از دونالد ترامپ یا نامزدهای جمهوری خواه به طور کلی حمایت می کردند کمتر تمایلی به شرکت در نظرسنجی ها داشتند. به عبارتی نتایج نظرسنجی ها نظر حامیان ترامپ را آنطور که باید انعکاس نمی دادند.»
در واقع نظرسنجی های ملی در امریکا سعی می کنند نظرات همه آمریکایی ها را بسنجند صرف نظر از اینکه آیا در ایالت میدان جنگ مانند پنسیلوانیا زندگی می کنند ایالت قرمز قابل اعتماد مانند آیداهو یا ایالت آبی قابل اعتماد مانند رود آیلند. به طور خلاصه نظرسنجی های ملی به ما می گویند که کل شهروندان چه فکری می کنند. نظرسنجی هایی که فقط بر روی ایالت های رقابتی متمرکز می شوند این خطر را دارند که به نیازها و دیدگاه های اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی هایی که در ایالات غیررقابتی زندگی می کنند توجه کمی داشته باشند.
311213
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "چرا پیش بینی ها درباره پیروزی هریس غلط از آب درآمد؟" هستید؟ با کلیک بر روی بین الملل، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "چرا پیش بینی ها درباره پیروزی هریس غلط از آب درآمد؟"، کلیک کنید.