مرگ اقتصادی آلمان نزدیک است

در حال حاضر، موتور رشد قدرتمند اتحادیه اروپا آسیب پذیر به نظر می رسد زیرا خطر صنعتی زدایی در حال ظهور است.

به گزارش آسیاننت، صنعت زدایی یا صنعتی زدایی (Deindustrialization) فرآیندی از تغییرات اجتماعی و اقتصادی است که در اثر حذف یا کاهش ظرفیت یا فعالیت صنعتی در یک کشور یا منطقه به ویژه صنایع سنگین یا صنایع تولیدی ایجاد می شود.

وزیر دارایی آلمان، کریستین لیندنر، در نشست اخیر مجمع جهانی اقتصاد در داووس، با مزاح اظهار کرد که آلمان «مرد بیمار» اروپا نیست، بلکه «مردی خسته» است.

با این حال، شاخص های اقتصادی به چیزی فراتر از خستگی اشاره می کنند. اگرچه می توان آلمان را صرفا در رکودی خفیف توصیف کرد، در نهایت، ارقام تولید ناخالص داخلی را به سختی می توان افتضاح خواند، در واقع اقتصاد خود را در مکان ناآرامی می بیند که هیچ چشم انداز روشنی برای بهبودی قریب الوقوع ندارد.

ارقام اقتصادی تصویری تاریک را ترسیم کردند

برآوردهای اولیه حاکی از کاهش 0.3 درصدی تولید ناخالص داخلی در سال 2023 است که آلمان را به عنوان تنها کشور صنعتی بزرگ در وضعیت قرمز قرار می دهد؛ بدهی ملی آلمان حدود 48 میلیارد یورو افزایش یافت و به 2.6 تریلیون یورو رسید. اگرچه این مورد ممکن است در نگاه اول نگران کننده به نظر برسد اما مهم است که زمینه اقتصادی گسترده تر را در نظر بگیرید. نسبت بدهی آلمان به تولید ناخالص داخلی که تقریبا 65 درصد است در مقایسه با بسیاری از کشورهای غربی نسبتا مطلوب است.

علاوه بر این، آلمان محدودیت های شدیدی را برای کسری بودجه اعمال کرده که نشان دهنده تعهد به احتیاط مالی است. با توجه به این اقدامات، استدلالی متضاد وجود دارد مبنی بر اینکه آلمان به طور بالقوه می تواند بدهی بیشتری را در نظر بگیرد.

احساسات در میان کسب و کارها در ابتدای سال بدتر شد، همانطور که شاخص فضای کسب وکار آلمان (ifo) در ماه ژانویه نشان داد به 85.2 واحد کاهش یافت. هم وضعیت فعلی و هم انتظارات برای ماه های آینده بدبینانه تر ارزیابی شده است. این موسسه پیش بینی رشد خود را برای سال 2024 به 0.7 درصد در مقایسه با 0.9 درصد پیش بینی قبلی کاهش داده است. این تنزل رتبه تا حدی به کاهش های اضافی در بودجه فدرال مربوط می شود که به دلیل حکم دادگاه قانون اساسی فدرال مبنی بر ممنوعیت استفاده مجدد از وجوه محرک کووید، ضروری شد.

صنعتی زدایی در آلمان، نگرانی رو به رشد است

اقتصاد آلمان در آستانه بحران است، زیرا صنعتی زدایی بنیادی می شود. شرکت ها با توجه به ملاحظات اقتصادی، به طور فزاینده ای تولید خود را به خارج از کشور منتقل می کنند و تهدیدی قابل توجه برای کشوری است که به شدت به تولید صنعتی وابسته است. این روند پیامدهای فوری و عمیقی دارد که فراتر از تاثیر آشکار بر بخش های صنعتی است. تولید برون مرزی می تواند منجر به افزایش اخراج ها شود و چالش های اقتصادی پیش روی نیروی کار را تشدید کند.

در ماه نوامبر 2023، بر اساس داده های اولیه اداره آمار فدرال (Destatis)، صادرات آلمان نسبت به سال قبل 5.0 درصد کاهش یافت، در حالی که واردات کاهش قابل توجهی 12.2 درصدی را ثبت کرد.

در حالی که تمرکز اصلی بر چشم انداز صنعتی است، مهم این است که به پیوستگی این تغییرات اذعان کنیم. نمونه بارز آن، صنایع شیمیایی آلمان است که با از دست دادن تقریبا 23 درصد از ظرفیت تولید خود، در رکودی عمیق و طولانی مدت قرار گرفته است. علاوه بر این، مدیران پیشرو نسبت به بهبودی سریع ابراز تردید کرده اند. چالش ها با مبارزه آلمان با هزینه های بالای انرژی، به ویژه بر صنایع درگیر در رقابت جهانی، تشدید می شوند. علیرغم تلاش های دولت برای مقابله با این چالش ها، مانند بسته میلیارد دلاری قیمت برق، موفقیت در این مورد محدود بوده است.

در همین حال، بر اساس گزارش دی لویت (Deloitte)، از هر سه شرکت آلمانی، دو شرکت به دلیل بحران انرژی در این کشور، بخشی از فعالیت های خود را به خارج از کشور منتقل کرده اند. این روند به ویژه در بخش های حیاتی، مانند مهندسی مکانیک، کالاهای صنعتی و صنایع خودرو که 69 درصد از شرکت ها مکان فعالیت های خود را به میزان متوسط یا زیاد تغییر داده اند، مشهود است.

یافته های کلیدی گزارش دی لویت دلایل این تغییر قابل توجه را روشن می کند. اکثر کسب وکارها تصمیمات خود برای انتقال عملیات به خارج از کشور را به ترکیب قیمت بالای انرژی و تورم نسبت می دهند. شایان ذکر است، شرکت های این صنایع در حال برنامه ریزی برای جابه جایی نه تنها تولید قطعات با مهارت پایین، بلکه به میزان کمتر، فرآیندهای تولید با مهارت بالا هستند.

تلاش های آلمان برای تغییر مسیر به سمت برنامه انرژی سبز نیز به افزایش قیمت برق کمک کرده و وضعیت را تشدید می کند. فلوریان پولونر هشدار می دهد که صنعتی زدایی گسترده در مقیاس قابل توجهی با پتانسیل شرکت های بیشتری در صورت بالا ماندن قیمت برق رخ می دهد. دورنمای تاریک آلمان با شک و تردید در میان شرکت ها در مورد توانایی دولت برای رسیدگی به نگرانی هایشان ترکیب می شود. علی رغم اینکه شرکت ها می گویند افزایش یارانه ها و کاهش بوروکراسی آنها را به ماندن تشویق می کند، اعتماد کمی وجود دارد که دولت فعلی اقدامات لازم را برای جلوگیری از خروج بیشتر انجام دهد.

رشد اقتصادی ایالات متحده و نزول اقتصادی آلمان

با آغاز سال 2024، نابرابری چشمگیر در مسیرهای اقتصادی ایالات متحده و آلمان آشکار می شود، در حالی که اقتصاد ایالات متحده از انتظارات فراتر رفته است، آلمان که درگیر عواقب تحریم های روسیه است، با نزول مخاطره آمیزی به سمت رکود می رود.

انعطاف پذیری اقتصاد ایالات متحده در سه ماهه پایانی سال 2023 با نرخ رشد 3.3 درصد مشهود است، عملکردی که از پیش بینی اقتصاددانان پیشی گرفت. قابل ذکر است که تورم در ایالات متحده از اوج خود یعنی 9 درصد در ماه ژوین 2022 به 3.4 درصد قابل کنترل تر کاهش یافته است.

در تضاد کامل، آلمان در یک چهارراه حساس قرار دارد. این وضعیت با هشدارها در مورد تغییر با انگیزه سیاسی، به ویژه به سمت انرژی سبز، پیچیده تر می شود که موانع بیشتری را برای شرکت های بزرگ ایجاد می کند و بر چشم انداز اقتصادی این کشور سایه می اندازد. به نظر می رسد که بی میلی دولت آلمان از اعتراف به هزینه های واقعی صنعت خود، همراه با تصمیم برای کنار گذاشتن گاز روسیه، گامی نادرست بوده که به طور ناخواسته جایگاه اقتصادی آن را تضعیف کرده است.

واقعیت اکنون آشکار می شود؛ اقتصاد ایالات متحده قوی تر ظاهر می شود، در حالی که آلمان، با پایبندی به دستور کار واشنگتن و تحمل بار سنگین تحریم های روسیه، با پیامدهای مسیری اشتباه روبرو می شود.

یکی از جنبه های مهم مخمصه آلمان در همسویی ثابت این کشور با برنامه واشنگتن و تاثیر تحریم های روسیه است. تحریم ها بار قابل توجهی را بر ماشین آلات اقتصادی آلمان وارد کرده است در حالی که هیچ منافع ملی را تامین نمی کند. صنایع، به ویژه آنهایی که پیوندهای قوی با بازارهای روسیه دارند، با اختلال در زنجیره تامین، کاهش صادرات و افزایش عدم اطمینان دست و پنجه نرم می کنند.

به نقل از بیزنس، این همسویی با واشنگتن، آلمان را در معرض آسیب پذیری های اقتصادی قرار داده است که غلبه بر آنها آسان نخواهد بود. رکودها می آیند و می روند اما آنچه آلمان با آن مواجه است عمیق تر از یک رکود صرف است، زیربنای رونق آن از بین رفته است، در حالی که هیچ راه حل سریعی برای بازسازی اقتصاد وجود ندارد.

انتهای پیام