چه کسی به مردم و نظام خیانت می کند؟ بی عرضگی دولت رییسی هم تقصیر روحانی است؟

روحانی در 3 سال 2 میلیون مسکن ساخت و رییسی کمتر از 1 میلیون

آفتاب نیوز :

ساخت 4 میلیون مسکن در طول 4 سال یکی از اصلی ترین قول های سید ابراهیم رییسی و ستون فقرات وعده های اقتصادی کمپین وی محسوب می شد، وعده ای که به نظر می رسد نه تنها محقق نشده بلکه بر اساس آمار و فکت های ارایه شده از سوی نهاد های مختلف، سطح ساخت مسکن  نسبت به سال های قبل کاهش هم یافته است.

بر اساس آمار رسمی بانک مرکزی جمهوری اسلامی متوسط قیمت هر متر مربع مسکن در تهران به 81 میلیون و 600 هزار تومان رسیده است. رقمی که با توجه به حقوق یک ماهه مصوب کارگران، مسکن را به رویای دست نیافتنی در دولت مردمی مستقر بدل ساخت. شاید بتوان اوج وخامت شرایط مسکن را در لابه لای سخنان ناصر رضایی معاون شرکت عمران شهر های جدید وزارت مسکن دریافت، وی در این خصوص گفت: اکر ما هر دهک را 8 میلیون و 500 هزار نفر در نظر بگیریم تا دهک 6 کشور توان خرید خانه را ندارند و تا دهک 4 و 5 هم حتی توان اجاره و یا حتی نگهداشت خانه را هم ندارند، یعنی در مسکن آنلاین های ما برخی خانواده ها توان پرداخت شارژ اندک ساختمان را هم ندارند. معنای حرف های رضایی آن است که 34 تا 42 میلیون نفر از جمعیت کشور توان پرداخت اجاره را هم ندارند.

چرا رییس جمهور آدرس 2.4 میلیون مسکن در حال ساخت را اعلام نمی کند؟!

سید ابراهیم رییسی اخیراً  در یک مصاحبه زنده تلویزیونی سخنان معاون وزیر مسکن خود را تکرار کرد و مدعی شد: «2 میلیون و 400 هزار واحد مسکونی در حال ساخت است.» این در حالی است که مسیول کارگروه مسکن مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در مصاحبه ای با صداوسیما اظهار کرد: «بر اساس تحقیقات این مرکز  تنها قریب 300 هزار واحد مسکونی در حال ساخت است که آن هم در مراحل ابتدایی قرار دارد».

مهدی سلطان محمدی و بیت الله ستاریان از  کارشناسان قدیمی  اقتصاد مسکن نیز در گفتگو با آفتاب نیوز ضمن تایید یافته های مرکز پژوهش ها، تعداد واقعی واحد های مسکونی در حال ساخت را در بهترین حالت بین 200 تا 400 هزار واحد برآورد کردند که فاصله ای فاحش با مدعای دولت، قول های انتخاباتی و همچنین  تقاضای بازار مسکن دارد.

برخی کارشناسان مسکن ضمن اظهارشگفتی از اظهارات رییس جمهور از ایشان خواستند برای اقناع جامعه کارشناسی کشور و شفاف سازی، لااقل آدرس پروژه های در حال ساخت را اعلام کند. بدیهی است، عبارت «در حال ساخت» یعنی اقلاً یک آجری روی آجر گذاشته شده یا حداقل زمین تخصیص یافته و یا نقشه ها تهیه شده است. طیفی از صاحب نظران منتقد معتقدند که حتی زمین هم تخصیص نیافته و آمار های دولت را بسیار دور از واقعیت می دانند.

همه چیز تا ابد تقصیر دولت روحانی است!

به گفته کارشناسان اقتصادی با توجه به سلسله شکست های  دولت سیزدهم در همه زمینه ها، اعم از سیاست، فرهنگ و به ویژه اقتصاد، اصلی ترین استراتژی توپخانه پروپاگاندا و آمارسازی دولت این است که «همه چیز تا ابد تقصیر دولت روحانی است». اخیراً برخی اعضای تیم رسانه ای دولت در توییتر، دولت قبل را مسیول کاهش مشارکت در انتخابات اخیر عنوان کردند! گویی این روحانی و کابینه او بود که با ردصلاحیت گسترده، انتخابات را فقط به رقابت بین اصولگرایان محدود کرد.

معینی از اعضای یک اندیشکده دانشگاهی در این باره در پیج خود در شبکه های اجتماعی نوشت: «چگونه است که دولت سیزدهم بی عرضگی خود در عمل به وعده ساخت مسکن، ساماندهی وضع  بازار ارز، بورس، معیشت و ده ها حوزه دیگر را تقصیر دولت تدبیر و امید می داند؟ این دوستان یک بازه زمانی را مشخص کنند و بگوییند که تا چه زمانی تقصیر دولت روحانی است و از چه زمانی به بعد تقصیر این دولت فشل و مستاصل است؟!» فرافکنی دولت سیزدهم در حالی است که با توجه به  استقرار بایدن به جای ترامپ در واشنگتن، فروش نفت در این دولت به شکل چشمگیری افزایش یافته است.» اکسیوس در این باره نوشت که نوعی توافق میان چین و دولت دمکرات ایالات متحده به وجود آمده تا به اصطلاح آمریکا تا حدی چشم خود را بر روی خرید نفت ایران توسط چین ببندد. شانسی که دولت قبل به دلیل لغو برجام و فشار ترامپ ابداً از آن برخوردار نبود.

بی عرضگی دولت سیزدهم در ساخت مسکن هم تقصیر دولت  قبل است!

علی رغم فروش قابل توجه نفت، روزنامه ایران و خبرگزاری آسیاننت اخیراً در گزارشی مسیولیت شکست دولت سیزدهم در ساخت مسکن را هم متوجه دولت قبل دانستند، خبرگزاری آسیاننت در گزارشی با عنوان «دهه عبرت، رکود، تجربه» با دلایلی شاذ بدون اشاره به گذشت 3 سال از استقرار دولت فعلی و عدم ساخت حتی یک کلان پروژه مسکن در این دولت، مدعی شد «پروژه های نیمه کاره مسکن و یا فاقد حداقل های زندگی» برای این دولت به ارث رسیده است.

پرسش ابتدایی این است که بر فرض صحت چرا دولت به جای افزایش چندصددرصدی بودجه صد ها نهاد ریز و درشت به اصطلاح فرهنگی و … متعلق به اعوان و انصار خود،  بیت المال و مالیات مردم را صرف تکمیل کردن این پروژه های نیمه کاره نمی کند؟

داده های مرکز آمار در خصوص  مقایسه تورم مسکن 3 سال اول دولت ها

بر اساس داده های رسمی مرکز آمار؛ «میانگین رشد سالانه تورم مسکن» در دولت اول سیدمحمد خاتمی قریب 20 درصد، دولت اول محمود احمدی نژاد حدود 30 درصد، دولت نخست حسن روحانی حدود 10 درصد و دولت اول سید ابراهیم رییسی حدود 45 درصد بوده  است. در واقع دولت سیزدهم تا بدین جا رکورددار بیشترین نرخ تورم سالانه مسکن در 3 سال ابتدایی دولت ها در 30 سال اخیر است. این آمار در سایت مرکز آمار موجود است.

دروغی به نام تعطیلی پروژه های مسکن آنلاین در دولت قبل

در گزارش آسیاننت همچنین ادعا شده که «پروژه های مهم مسکن مانند ساخت مسکن آنلاین در دولت قبل تعطیل شده و این ناشی از غفلت یا خیانت بوده است».

بر اساس  اطلاعات منتشره در کتاب وزارت راه و شهرسازی، تا سال 1400 حدود 1 میلیون و 949 هزار واحد مسکن آنلاین در کل کشور ساخته شد که از این مقدار 1 میلیون و 259 هزار واحد در دولت یازدهم و دوازدهم ساخته و تحویل متقاضیان گردید، همچنین بر اساس آمار رسمی وزارت راه، هرچند آغاز طرح مسکن آنلاین در دولت محمود احمدی نژاد رقم خورد اما 65 درصد از کل مسکن آنلاین کشور در دولت تدبیر و امید ساخته شد.

 دولت قبل علی رغم مشکلات اقتصادی ناشی از تشدید چشمگیر تحریم، اولویت بودجه ای خود را تخصیص نقدینگی به طرح های مسکن آنلاین در حال ساخت قرار داد و در سراسر کشور 65 درصد از کل طرح های مسکن آنلاین را تکمیل و تحویل داد.

بر اساس آمار های رسمی وزارت راه و شهرسازی دولت روحانی در طول 7 سال قریب 4 میلیون و 500 هزار واحد مسکونی ساخته و تحویل داد.

در واقع دولت سید ابراهیم رییسی برای رسیدن به این رکورد باید در طول 3 سال حداقل 2 میلیون مسکن می ساخت. در مقایسه ای جزیی تر این آمار به این معنا است که دولت قبل در طول 3 سال بیش از 2 میلیون مسکن ساخت و این دولت کمتر از 1 میلیون مسکن. این مقدار نیز غالباً توسط سازندگان خٌرد بخش خصوصی به بازار عرضه شده و دولت نقش چندانی در آن ایفا نکرده است. به ویژه که به گفته چند نماینده مجلس شورای اسلامی  اغلب بانک ها در دولت سیزدهم از عمل به تعهدات خود جهت پرداخت تسهیلات مسکن امتناع کرده اند.

مقایسه تسهیلات مسکن در دولت تدبیر و امید با دولت سیزدهم

در ادامه گزارش آسیاننت ادعا شده است که اعطای وام مسکن در دولت قبل «30 درصد کاهش یافت». مقایسه واقعیت های آماری در این زمینه خود به اندازه کافی گویا است.

در دولت یازدهم وام مسکن طی 3 سال 8 برابر شد و به 160 میلیون تومان رسید. رییس جمهور دولت یازدهم در سال 1395 اعلام کرد که به عنوان هدیه به مسکن اولی ها سود وام مسکن آن ها تک رقمی شد و از این پس در بافت های فرسوده 8 درصد و در بافت های غیرفرسوده 9.5 درصد خواهد بود. این در حالی است که به صرفه ترین طرح دولت سیزدهم طرح «مسکن ملی» است که سود و اقساط آن بار ها از سوی کارشناسان برای قشر آسیبپذیر «کمرشکن» توصیف شده است.

در این طرح که به عنوان راه حل راهگشا از سوی دولت سیزدهم ارایه شد، متقاضیان باید حداقل 23 درصد سود تسهیلات پرداخت کنند. اقساط ماهیانه آن نیز قریب 10 میلیون تومان است، آن هم در حالی که حقوق کارگران نیز در همین حدود است و یک کارگر تقریباً باید کل درآمد ماهیانه اش را به عنوان اقساط پرداخت کند، البته اگر متقاضی خوش شانس باشد و ناچار به پرداخت جرایم دیرکرد نگردد.

بر اساس آمار رسمی بانک مرکزی میزان اعطای تسهیلات مسکن در دولت یازدهم و دوازدهم گاهاً از 1 میلیون فقره نیز تجاوز کرد، اما آسیاننت مدعی شد که میزان تسهیلات در دولت قبل به 600 هزار واحد کاهش یافت.

علی رغم این ادعای رسانه های حامی دولت، سطح تسهیلات در این دولت به حدی کاهش یافته که نه بانک مرکزی و نه بانک مسکن حاضر به اعلام آمار واقعی در این زمینه نیست.

بر اساس آمار مدیرعامل صندوق ملی مسکن در دولت سیزدهم، از 26 بانک و موسسه مالی عملکرد 18 بانک و نهاد در زمینه اعطای تسهیلات مسکن ملی صفر بوده و بر این اساس جریمه 250 هزار میلیارد تومانی برای بانک های متخلف در زمینه اعطای تسهیلات مسکن در نظر گرفته شده است.

به دلیل مدیریت ملوک الطوایفی گروه های سیاسی مختلف ذینفوذ در دولت رییسی، مدیران و هییت مدیره بانک ها حرف شنوی اندکی از دولت دارند و دولت سیزدهم امیدوار است با این قبیل تهدید ها آن ها را به پرداخت وام بانکی در زمینه تسهیلات مسکن ترغیب نمایید، تهدیدی که از سوی کارشناسان «توخالی» توصیف شده و به نظر نمی رسد تغییر معجزه آسای در این حوزه رقم زند.

در پایان گزارش رسانه حامی دولت رییسی به عنوان پیشنهاد و راهکار توصیه شده که دولت پروژه های نیمه کاره باقیمانده از دولت قبل را کامل  و با بخش خصوصی تعامل نمایید.  پرسش منطقی این است که چرا دولت ابراهیم رییسی در طول این 3 سال اقدامی برای تکمیل این پروژه ها انجام نداده، چرا حاضر نیست آدرس پروژه های نیمه کاره به قول خودشان باقیمانده از دولت قبل را در کنار آدرس پروژه های ساخته شده توسط این دولت را به صورت شفاف در سایتی عمومی و در دسترس اعلام کنند؟

چرا کانون انبوه سازان مرتباً از عدم تخصیص زمین و منابع مالی در دولت انقلابی گله مند است و دولت هیچ اقدام موثری در این زمینه انجام نمی دهد؟ دولت سیزدهم تا کجا و چه تاریخی قصد دارد با حمله به دولت قبل بر ناکارآمدی خود سرپوش بگذارد؟ چرا دولت رییسی تنها استراتژی اقتصادی خود را بر آمارسازی و مجله آسیاننت نمایی استوار کرده؟ پس چه زمانی قرار است کاری واقعی در حوزه مسکن و معیشت مردم صورت گیرد؟ چرا حاضر نیست فغان و فریاد اقشار ضعیف جامعه، مراجع تقلید و کارشناسان را بشنود و تکانی به خود بدهد؟