قانون جدید بازنشستگی مردان

قانون جدید بازنشستگی مردان، بر اساس برنامه هفتم توسعه، سن بازنشستگی را از ۶۰ به ۶۲ سال و سقف سابقه را از ۳۰ به ۳۵ سال افزایش داده است. این تغییرات با هدف پایداری صندوق های بازنشستگی و تضمین آینده مالی آن ها از ابتدای ۱۴۰۴ اجرایی می شود و برنامه ریزی دقیق تری را می طلبد.

پس از سال ها انتظار و بحث های فراوان، سرانجام جزئیات مربوط به «قانون جدید بازنشستگی مردان» در سازمان تامین اجتماعی، بر اساس برنامه هفتم توسعه، ابلاغ و آماده اجرا شد. این تغییرات گسترده که از ابتدای سال ۱۴۰۴ به مرحله عمل درمی آید، ابعاد جدیدی را برای آینده بازنشستگی مردان شاغل در کشور رقم زده است. برای بسیاری از مردان، چه در آستانه بازنشستگی و چه در ابتدای مسیر شغلی، درک دقیق این قوانین و تاثیر آن ها بر برنامه ریزی های مالی و زندگی آتی، از اهمیت حیاتی برخوردار است.

این مقاله به منظور ارائه یک راهنمای جامع، دقیق و کاملاً به روز در مورد تمامی ابعاد و جزئیات قانون جدید بازنشستگی مردان تدوین شده است. در اینجا تلاش می شود تا خوانندگان نه تنها از تغییرات اصلی (افزایش سن و سابقه)، بلکه از نحوه محاسبه سنوات پلکانی، شرایط خاص برای گروه های مختلف مردان (مانند مشاغل سخت، رانندگان، جانبازان و معلولان)، استثنائات قانونی و همچنین راهکارهای عملی برای برنامه ریزی بازنشستگی خود آگاه شوند. هدف این است که به تمامی ابهامات رایج پاسخ داده شود، تصمیم گیری برای مخاطب تسهیل شود و در نهایت، به برنامه ریزی آگاهانه برای این دوره مهم از زندگی یاری رساند.

۱. نگاهی جامع به قانون جدید بازنشستگی مردان ۱۴۰۴

قوانین بازنشستگی در هر کشوری، بخش جدایی ناپذیری از امنیت اجتماعی و اقتصادی جامعه به شمار می روند. در ایران نیز با توجه به تحولات جمعیتی و چالش های پایداری صندوق های بازنشستگی، «قانون جدید بازنشستگی مردان» به عنوان بخشی از برنامه هفتم توسعه، دستخوش تغییرات مهمی شده است. این تغییرات، افق جدیدی را برای آینده کاری و مالی میلیون ها مرد شاغل ترسیم می کند و ضرورت درک صحیح آن را دوچندان می سازد.

۱.۱. تغییرات کلیدی در سن و سابقه بازنشستگی مردان

اساسی ترین تغییرات اعمال شده در قانون جدید بازنشستگی مردان، به افزایش سن و سابقه مورد نیاز برای برخورداری از مستمری بازنشستگی مربوط می شود. این اصلاحات به شرح زیر است:

• افزایش سن بازنشستگی از ۶۰ به ۶۲ سال برای مردان.
• افزایش سقف سابقه مورد نیاز برای بازنشستگی کامل از ۳۰ به ۳۵ سال.

این تغییرات به این معناست که مردان شاغل باید دو سال بیشتر از گذشته کار کنند و در برخی موارد، تا پنج سال به سوابق بیمه ای خود بیفزایند تا بتوانند از مزایای کامل بازنشستگی بهره مند شوند. این تصمیم، تاثیر قابل توجهی بر برنامه ریزی بلندمدت افراد خواهد داشت.

جدول مقایسه ای وضعیت بازنشستگی مردان (قانون قدیم vs. قانون جدید)

مورد قانونی	قانون قدیم	قانون جدید بازنشستگی
سن بازنشستگی مردان	۶۰ سال	۶۲ سال
حداکثر سنوات اشتغال	۳۰ سال	۳۵ سال
حداقل سابقه برای بازنشستگی	۱۰ سال سابقه (مشروط به رسیدن به سن بازنشستگی)	۱۵ سال (مشروط به رسیدن به سن بازنشستگی)

۱.۲. چرایی و اهداف اصلی این تغییرات

افزایش سن و سابقه بازنشستگی، معمولاً تصمیمی نیست که به سادگی گرفته شود و پشتوانه آن دلایل متعددی نهفته است. اصلی ترین دلایل این تغییرات در «قانون جدید بازنشستگی مردان» عبارتند از:

• پایداری صندوق های بازنشستگی: یکی از مهم ترین اهداف، حفظ تعادل مالی صندوق های بازنشستگی است. با افزایش امید به زندگی و کاهش نرخ باروری، تعداد بازنشستگان نسبت به بیمه پردازان در حال افزایش است. این عدم توازن، فشار زیادی را بر منابع مالی صندوق ها وارد می کند. افزایش سن و سابقه، به صندوق ها کمک می کند تا برای مدت طولانی تری از حق بیمه افراد بهره مند شوند و تعهدات خود را انجام دهند.
• چالش های جمعیتی و افزایش امید به زندگی: در سال های اخیر، امید به زندگی در ایران افزایش یافته است. این بدان معناست که افراد پس از بازنشستگی برای مدت زمان طولانی تری مستمری دریافت می کنند. این وضعیت، در کنار کاهش نرخ زاد و ولد و ورود کمتر نیروی کار جوان به بازار، صندوق ها را با چالش های جدی مواجه کرده است.
• تطابق با استانداردهای بین المللی: بسیاری از کشورهای جهان نیز برای مقابله با چالش های مشابه، سن بازنشستگی را افزایش داده اند. این اقدام، بخشی از یک روند جهانی برای تضمین پایداری نظام های بازنشستگی است.

تحلیلگران معتقدند که این تغییرات، در بلندمدت می تواند به ثبات مالی صندوق های بازنشستگی کمک کند، اما در کوتاه مدت ممکن است فشار بر نیروی کار را افزایش داده و نیاز به برنامه ریزی دقیق تر از سوی افراد را ضروری سازد.

۱.۳. تاریخ دقیق اجرای قانون جدید بازنشستگی مردان

پس از کش و قوس های فراوان، «قانون جدید بازنشستگی مردان» در تاریخ ۵ اسفند ۱۴۰۳ به دستگاه های اجرایی ابلاغ شد و مقرر گشت که اجرای رسمی آن از ابتدای سال ۱۴۰۴ آغاز گردد. نکته حائز اهمیت در این میان، تاریخ مبنای محاسبه سوابق است. بر این اساس، <strong>تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳</strong> به عنوان زمان لازم الاجرا شدن قانون برنامه هفتم توسعه، مبنای محاسبه میزان سابقه بیمه ای افراد برای تعیین مشمولیت یا عدم مشمولیت در افزایش پلکانی سنوات بازنشستگی قرار گرفته است.

این بدان معناست که وضعیت سابقه بیمه ای هر فرد تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳، تعیین کننده چگونگی اعمال «قانون جدید بازنشستگی مردان» و میزان افزایش سنوات مورد نیاز او خواهد بود. لذا، تمامی مردان شاغل باید سوابق بیمه ای خود را تا این تاریخ به دقت بررسی کرده و بر اساس آن، برنامه ریزی های آتی خود را تنظیم نمایند.

۲. محاسبه سنوات مورد نیاز با قانون جدید: راهنمای گام به گام برای مردان

شاید یکی از پیچیده ترین بخش های «قانون جدید بازنشستگی مردان»، درک مکانیزم افزایش پلکانی سابقه بیمه باشد. این مکانیزم به گونه ای طراحی شده که میزان افزایش سنوات مورد نیاز، بر اساس سابقه بیمه ای فعلی فرد در تاریخ مبنا (۳ مرداد ۱۴۰۳) متفاوت خواهد بود. درک این فرآیند، برای برنامه ریزی دقیق بازنشستگی امری ضروری است.

۲.۱. مکانیزم افزایش پلکانی سابقه بیمه بر اساس سابقه فعلی مردان

مفهوم افزایش پلکانی سابقه به این معناست که قانون جدید، به یکباره و برای همه افراد، سابقه مورد نیاز را به ۳۵ سال افزایش نمی دهد. بلکه این افزایش، بسته به اینکه یک مرد تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳ چقدر سابقه بیمه داشته است، به صورت تدریجی و مرحله ای اعمال می شود. این مکانیزم، سعی دارد فشار ناشی از تغییرات را بر افرادی که سابقه بیشتری دارند، کاهش دهد.

جدول محاسبه سنوات پلکانی برای مردان (بر اساس سابقه در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳)

سابقه فعلی بیمه گزار (تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳)	میزان افزایش سنوات الزامی برای هر سال کسری تا تکمیل ۳۰ سال سابقه
بیش از ۲۸ سال تمام	۰ (همان ۳۰ سال کافی است)
از ۲۵ سال تا ۲۸ سال تمام	۲ ماه اضافه برای هر سال کسری
از ۲۰ سال تا ۲۵ سال تمام	۳ ماه اضافه برای هر سال کسری
از ۱۵ سال تا ۲۰ سال تمام	۴ ماه اضافه برای هر سال کسری
کمتر از ۱۵ سال	۵ سال به صورت ثابت اضافه می شود (مجموعاً به ۳۵ سال می رسد)

این جدول به مردان کمک می کند تا با نگاهی به سوابق بیمه ای خود تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳، متوجه شوند که چه مقدار سابقه دیگر برای بازنشستگی نیاز دارند. هدف این رویکرد، جلوگیری از شوک ناگهانی به سیستم بازنشستگی و ایجاد یک دوره گذار منطقی است.

۲.۲. مثال های عملی و کاربردی برای درک بهتر محاسبه پلکانی (برای مردان)

برای روشن تر شدن چگونگی اعمال «قانون جدید بازنشستگی مردان» و محاسبه سنوات پلکانی، در ادامه به چند مثال کاربردی می پردازیم:

مثال ۱: مردی با ۲۱ سال و ۳ ماه سابقه در تاریخ مبنا (۳ مرداد ۱۴۰۳)

• سابقه فعلی: ۲۱ سال و ۳ ماه.
• طبق جدول، این فرد در گروه «۲۰ تا ۲۵ سال سابقه» قرار می گیرد.
• سنوات باقی مانده تا ۳۰ سال سابقه: ۸ سال و ۹ ماه (۳۰ سال منهای ۲۱ سال و ۳ ماه).
• افزایش سنوات به ازای هر سال کسری: ۳ ماه.
• محاسبه افزایش: (۸ سال و ۹ ماه) معادل ۸.۷۵ سال است. ۸.۷۵ × ۳ ماه = ۲۶.۲۵ ماه که معادل ۲ سال و ۲.۲۵ ماه است.
• سابقه نهایی مورد نیاز: ۳۰ سال (سابقه پایه) + ۲ سال و ۲.۲۵ ماه (افزایش) = ۳۲ سال و ۲.۲۵ ماه.

مثال ۲: مردی با ۱۶ سال سابقه در تاریخ مبنا (۳ مرداد ۱۴۰۳)

• سابقه فعلی: ۱۶ سال.
• طبق جدول، این فرد در گروه «۱۵ تا ۲۰ سال سابقه» قرار می گیرد.
• سنوات باقی مانده تا ۳۰ سال سابقه: ۱۴ سال.
• افزایش سنوات به ازای هر سال کسری: ۴ ماه.
• محاسبه افزایش: ۱۴ سال × ۴ ماه = ۵۶ ماه که معادل ۴ سال و ۸ ماه است.
• سابقه نهایی مورد نیاز: ۳۰ سال (سابقه پایه) + ۴ سال و ۸ ماه (افزایش) = ۳۴ سال و ۸ ماه.

مثال ۳: مردی با ۲۷ سال و ۷ ماه سابقه در تاریخ مبنا (۳ مرداد ۱۴۰۳)

• سابقه فعلی: ۲۷ سال و ۷ ماه.
• طبق جدول، این فرد در گروه «۲۵ تا ۲۸ سال سابقه» قرار می گیرد.
• سنوات باقی مانده تا ۳۰ سال سابقه: ۲ سال و ۵ ماه (۳۰ سال منهای ۲۷ سال و ۷ ماه).
• افزایش سنوات به ازای هر سال کسری: ۲ ماه.
• محاسبه افزایش: (۲ سال و ۵ ماه) معادل ۲.۴۱ سال است. ۲.۴۱ × ۲ ماه = ۴.۸۲ ماه که تقریباً معادل ۰ سال و ۴.۸۲ ماه است.
• سابقه نهایی مورد نیاز: ۳۰ سال (سابقه پایه) + ۰ سال و ۴.۸۲ ماه (افزایش) = ۳۰ سال و ۴.۸۲ ماه.

این مثال ها نشان می دهند که چگونه «قانون جدید بازنشستگی مردان» به صورت متناسب با سابقه قبلی افراد، تغییرات را اعمال می کند.

۲.۳. نکته حیاتی: مبنای محاسبه میزان سابقه (تاریخ دقیق)

در قلب مکانیزم «قانون جدید بازنشستگی مردان»، یک تاریخ کلیدی وجود دارد که تمامی محاسبات بر اساس آن انجام می شود: تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳. این تاریخ، نقطه عطفی است که میزان سابقه بیمه ای هر فرد تا آن لحظه، سرنوشت افزایش سنوات مورد نیاز او را تعیین می کند.

به عبارت دیگر، برای آنکه بدانید چقدر سابقه اضافی برای بازنشستگی نیاز دارید، باید ابتدا مجموع سوابق بیمه ای خود را تا پایان روز ۳ مرداد ۱۴۰۳ محاسبه کنید. سپس، با مراجعه به جدول افزایش پلکانی سابقه بیمه، گروهی که در آن قرار می گیرید و میزان افزایش مربوط به سابقه خود را مشخص نمایید. این دقت در تاریخ، برای برنامه ریزی صحیح و جلوگیری از هرگونه سردرگمی، حیاتی است.

درک دقیق «تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳» به عنوان مبنای محاسبه سوابق، کلید اصلی برای برنامه ریزی بازنشستگی در سایه «قانون جدید بازنشستگی مردان» است. هر مرد شاغلی باید سوابق بیمه خود را تا این تاریخ ارزیابی کند.

جدول جامع محاسبه سنوات مورد نیاز برای سن بازنشستگی تامین اجتماعی جدید (مردان)

برای تسهیل فرآیند برنامه ریزی بازنشستگی با «قانون جدید بازنشستگی مردان»، جدولی جامع تر تهیه شده است که با استفاده از آن می توانید به سادگی، سنوات مورد نیاز خود را برای بازنشستگی در سازمان تامین اجتماعی محاسبه کنید. این جدول، بر اساس میزان سابقه فعلی شما در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳، به شما یک دید کلی از سال های باقی مانده برای رسیدن به شرایط بازنشستگی می دهد:

سابقه فعلی بیمه گزار (تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳)	سنوات مورد نیاز برای بازنشستگی (جدید)
۱۵ سال و کمتر	۳۵ سال
۱۶ سال	۳۴ سال و ۸ ماه
۱۷ سال	۳۴ سال و ۴ ماه
۱۸ سال	۳۴ سال
۱۹ سال	۳۳ سال و ۸ ماه
۲۰ سال	۳۲ سال و ۶ ماه
۲۱ سال	۳۲ سال و ۳ ماه
۲۲ سال	۳۲ سال
۲۳ سال	۳۱ سال و ۹ ماه
۲۴ سال	۳۱ سال و ۶ ماه
۲۵ سال	۳۰ سال و ۱۰ ماه
۲۶ سال	۳۰ سال و ۸ ماه
۲۷ سال	۳۰ سال و ۶ ماه
بیش از ۲۸ سال کامل	۳۰ سال

با کمک این جدول، هر مرد شاغلی می تواند با یک نگاه، مسیر باقی مانده تا بازنشستگی خود را ترسیم کند و برای رسیدن به آن، برنامه ریزی دقیق تری داشته باشد. این اطلاعات به خصوص برای مردانی که در سال های پایانی خدمت خود هستند، بسیار کاربردی خواهد بود.

۳. شرایط بازنشستگی خاص برای گروه های مختلف مردان

«قانون جدید بازنشستگی مردان» با وجود افزایش عمومی سن و سابقه، شرایط خاصی را برای برخی گروه های شغلی و وضعیت های ویژه در نظر گرفته است. این شرایط استثنایی، برای حمایت از نیروی کار در مشاغل دشوارتر یا افراد دارای وضعیت های خاص است که نمی توانند تحت ضوابط عمومی بازنشسته شوند.

۳.۱. بازنشستگی مردان در مشاغل سخت و زیان آور

یکی از مهم ترین استثنائات در «قانون جدید بازنشستگی مردان»، مربوط به مردان شاغل در مشاغل سخت و زیان آور است. این افراد به دلیل شرایط کاری خاص خود، از تسهیلات ویژه ای برخوردارند تا بتوانند زودتر از موعد مقرر بازنشسته شوند و از آسیب های جسمی و روحی بیشتر جلوگیری کنند:

• شرط سابقه: مردان در مشاغل سخت و زیان آور می توانند با <strong>۲۰ سال سابقه متوالی</strong> یا <strong>۲۵ سال سابقه متناوب</strong> (غیرمتوالی) و <strong>بدون شرط سنی</strong> بازنشسته شوند.
• ضریب ۱.۵: در این مشاغل، هر سال پرداخت حق بیمه، معادل <strong>یک و نیم سال سابقه عادی</strong> محاسبه می شود. این ضریب، به افراد کمک می کند تا سریع تر به سقف سنوات مورد نیاز برای بازنشستگی کامل دست یابند.
• فرآیند درخواست و تأیید: برای بهره مندی از این قانون، شغل فرد باید ابتدا توسط کمیته های استانی مشاغل سخت و زیان آور تأیید شود. این فرآیند شامل بررسی شرایط محیط کار و ماهیت شغلی است.

مثال: مردی با ۱۴ سال سابقه واقعی در شغل سخت (مثل کار در معدن یا ریخته گری). با اعمال ضریب ۱.۵، سابقه بیمه ای او معادل ۲۱ سال (۱۴ × ۱.۵) محاسبه می شود. در این حالت، اگر این سابقه متوالی باشد، فرد می تواند بدون توجه به سن خود بازنشسته شود و از مستمری کامل بهره مند گردد.

۳.۲. بازنشستگی مردان راننده (پایه، درون/برون شهری، تاکسی های اینترنتی)

برای مردان شاغل در حرفه رانندگی نیز، «قانون جدید بازنشستگی مردان» با توجه به ماهیت پرخطر و فرسایشی این شغل، شرایط خاصی را در نظر گرفته است. این شرایط بسته به نوع رانندگی و سابقه، می تواند متفاوت باشد:

• رانندگان عمومی درون و برون شهری: این گروه از رانندگان، تابع قوانین کلی تامین اجتماعی هستند، اما در برخی موارد (به ویژه برای رانندگان پایه یک و حمل و نقل سنگین) ممکن است شغلشان جزء مشاغل سخت و زیان آور طبقه بندی شود. در این صورت، با <strong>۲۵ سال سابقه</strong> و <strong>۵۵ سال سن</strong> می توانند درخواست بازنشستگی دهند. در صورت احراز شرایط سخت و زیان آور، شرط سنی نیز حذف می شود.
• رانندگان تاکسی های اینترنتی: بر اساس اعلام سازمان تامین اجتماعی، رانندگان فعال در پلتفرم های حمل و نقل بار و مسافر مانند اسنپ و تپسی، از ابتدای سال ۱۴۰۴ تحت پوشش <strong>بیمه مشاغل آزاد</strong> قرار گرفته اند. این اقدام به آن ها امکان می دهد تا از مزایای بیمه بازنشستگی و درمان بهره مند شوند. شرایط بازنشستگی برای این افراد معمولاً با <strong>حداقل ۱۵ سال سابقه و ۶۲ سال سن</strong> (برای مردان) در نظر گرفته می شود.

این تسهیلات نشان می دهد که سیستم بازنشستگی، تلاش دارد تا با درک واقعیت های شغلی، حمایت های لازم را از قشر زحمتکش رانندگان به عمل آورد.

۳.۳. بازنشستگی مردان ایثارگر، جانباز و معلول

«قانون جدید بازنشستگی مردان» برای ایثارگران، جانبازان، آزادگان و معلولان، به دلیل فداکاری ها و شرایط خاص جسمی و روحی آن ها، تسهیلات ویژه ای را در نظر گرفته است تا روند بازنشستگی برای این عزیزان با سهولت بیشتری همراه باشد. این حمایت ها به شرح زیر است:

• سنوات ارفاقی برای جانبازان: جانبازان می توانند با حداقل ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه بازنشسته شوند و بسته به درصد جانبازی از سنوات ارفاقی بهره مند گردند.
  • جانبازان با ۲۰٪ تا ۴۰٪ کاهش توانایی: ۳ تا ۶ سال سنوات ارفاقی.
  • جانبازان با ۴۰٪ تا ازکارافتادگی کامل: ۶ تا ۱۰ سال سنوات ارفاقی.

  این نوع بازنشستگی، <strong>فاقد شرط سنی</strong> است و مستمری بر اساس مجموع سابقه واقعی و ارفاقی محاسبه می شود.

• سن بازنشستگی ویژه برای معلولان مرد: مردان معلول می توانند با <strong>۲۰ سال سابقه</strong> و <strong>۵۰ سال سن</strong> بازنشسته شوند. همچنین، آن ها نیز بسته به شدت معلولیت و اینکه معلولیت ناشی از کار باشد یا خیر، از سنوات ارفاقی برخوردار خواهند شد.
  • معلولیت ناشی از کار (۲۰٪ تا ازکارافتادگی کامل): ۵ تا ۸ سال سنوات ارفاقی.
  • معلولیت غیر ناشی از کار (۲۰٪ تا ۴۰٪): ۲ تا ۳ سال سنوات ارفاقی.
  • معلولیت غیر ناشی از کار (۴۰٪ تا ازکارافتادگی کامل): ۳ تا ۶ سال سنوات ارفاقی.
• مزایای خاص برای ایثارگران: ایثارگران، همسران و فرزندان شهدا در صورت انتقال سوابق بیمه خود از یک صندوق به صندوق دیگر، برای ۱۵ سال اول این انتقال <strong>نیازی به پرداخت مابه التفاوت نخواهند داشت</strong> و این مبلغ توسط دولت پرداخت می شود.

این قوانین نشان دهنده توجه ویژه به شرایط این گروه ها در «قانون جدید بازنشستگی مردان» است.

۳.۴. بازنشستگی مردان با سابقه کم (کمتر از ۲۰ سال تا حداقل ۱۵ سال)

با اجرای «قانون جدید بازنشستگی مردان»، شرایط برای مردانی که سابقه بیمه کمی دارند نیز دستخوش تغییر شده است. در گذشته، امکان بازنشستگی با ۱۰ سال سابقه نیز وجود داشت، اما در قانون جدید این حداقل به ۱۵ سال افزایش یافته است.

• شرایط بازنشستگی با حداقل ۱۵ سال سابقه: مردان می توانند با <strong>۱۵ سال سابقه بیمه</strong> و <strong>۶۲ سال سن</strong> بازنشسته شوند. این بدان معناست که اگر مردی در سن ۶۲ سالگی (سن بازنشستگی در قانون جدید) حداقل ۱۵ سال سابقه بیمه داشته باشد، می تواند درخواست بازنشستگی دهد.
• نحوه محاسبه مستمری تناسبی: در این حالت، مستمری بازنشستگی به صورت <strong>تناسبی</strong> و بر اساس میزان سابقه پرداخت حق بیمه (نه سقف کامل ۳۰ یا ۳۵ سال) محاسبه و پرداخت می شود. به عنوان مثال، فردی با ۱۵ سال سابقه، تقریباً نصف مستمری فردی با ۳۰ سال سابقه دریافت خواهد کرد. این مبلغ ممکن است کمتر از حداقل حقوق مصوب اداره کار باشد.
• امکان پرداخت مابه التفاوت سابقه: اگر فردی به سن قانونی بازنشستگی (۶۲ سال) رسیده باشد، اما سابقه پرداخت بیمه او کمتر از ۱۵ سال باشد، این امکان وجود دارد که با پرداخت <strong>مابه التفاوت حق بیمه</strong> برای تعداد سال های باقی مانده تا رسیدن به حداقل ۱۵ سال سابقه، درخواست بازنشستگی دهد و از مستمری متناسب با سابقه خود بهره مند شود.

این بندها فرصت هایی را برای مردانی که به دلایل مختلف نتوانسته اند سابقه بیمه کافی کسب کنند، فراهم می آورد تا در سنین بالاتر از مزایای بازنشستگی بهره مند گردند.

۳.۵. مردانی که از قانون جدید مستثنی هستند

با وجود گستردگی «قانون جدید بازنشستگی مردان»، برخی گروه ها و شرایط خاص از شمول افزایش سن و سابقه بازنشستگی <strong>مستثنی</strong> شده اند. این استثنائات به منظور رعایت حال برخی از بیمه شدگان و حفظ حقوق اکتسابی آن ها در نظر گرفته شده است:

• سابقه بیش از ۲۸ سال: مردانی که تا تاریخ مبنای محاسبه (۳ مرداد ۱۴۰۳) <strong>بیش از ۲۸ سال سابقه کامل بیمه پردازی</strong> داشته اند، مشمول افزایش پلکانی سنوات الزامی نخواهند شد و با همان ۳۰ سال سابقه می توانند بازنشسته شوند.
• سابقه کامل ۳۵ سال: افرادی که <strong>۳۵ سال سابقه کار</strong> را تکمیل کرده باشند، بدون قید و شرط سنی می توانند درخواست بازنشستگی دهند. این گروه نیز از افزایش سن بازنشستگی مستثنی هستند.
• مشاغل سخت و زیان آور: همان طور که پیش تر نیز اشاره شد، مردان شاغل در <strong>مشاغل سخت و زیان آور</strong> با ۲۰ سال سابقه متوالی یا ۲۵ سال سابقه متناوب، بدون شرط سنی می توانند بازنشسته شوند و این قانون جدید بر آن ها اعمال نمی گردد.
• ایثارگران، جانبازان، آزادگان و معلولان: این گروه ها به دلیل شرایط خاص خود، از افزایش سن و سابقه بازنشستگی مستثنی بوده و از قوانین حمایتی ویژه ای برخوردارند.

شناخت این استثنائات به مردان کمک می کند تا وضعیت خود را با دقت بیشتری ارزیابی کرده و بهترین تصمیم را برای آینده بازنشستگی خود اتخاذ کنند.

۴. برنامه ریزی برای بازنشستگی: راهکارهای عملی برای مردان

«قانون جدید بازنشستگی مردان» نیاز به برنامه ریزی دقیق تر و آگاهانه تر برای دوران پس از خدمت را بیش از پیش ضروری ساخته است. با افزایش سن و سابقه مورد نیاز، مردان شاغل باید راهکارهای عملی را برای رسیدن به شرایط بازنشستگی مطلوب، یا حتی بازنشستگی زودتر از موعد، مورد توجه قرار دهند. در این بخش، به بررسی برخی از این راهکارها می پردازیم.

۴.۱. افزایش سابقه از طریق بیمه اختیاری/خویش فرما

برای مردانی که به دلایل مختلف، سابقه بیمه کافی ندارند یا دچار وقفه در بیمه پردازی شده اند، بیمه اختیاری (یا خویش فرما) یک راهکار مناسب برای تکمیل سنوات و رسیدن به شرایط بازنشستگی است. این گزینه به فرد امکان می دهد تا به صورت مستقل، حق بیمه خود را پرداخت کند.

• شرایط ثبت نام: افراد زیر ۵۵ سال تنها با داشتن حداقل ۳۰ روز سابقه بیمه (اجباری یا اختیاری) می توانند ثبت نام کنند. برای افراد بالای ۵۵ سال، علاوه بر ۳۰ روز سابقه، باید به ازای هر سال مازاد بر ۵۵ سال، سابقه بیمه معادل آن را داشته یا خریداری کرده باشند. البته، با داشتن حداقل ۱۰ سال سابقه بیمه، از تمامی محدودیت های سنی معاف خواهید بود.
• اهمیت میزان حق بیمه پرداختی: میزان مستمری بازنشستگی در بیمه اختیاری، مستقیماً به حق بیمه پرداختی و سابقه شما بستگی دارد. هرچه مبلغ حق بیمه (که حداقل ۲۷٪ از حقوق قراردادی است) بالاتر و سابقه پرداخت بیشتر باشد، مستمری بازنشستگی نیز افزایش خواهد یافت.

سناریو کاربردی: فرض کنید مردی ۴۰ ساله با ۱۰ سال سابقه بیمه اجباری، قصد دارد شغل خود را تغییر دهد و برای مدتی بیمه پردازی او قطع می شود. او می تواند با ثبت نام در بیمه اختیاری، روند بیمه پردازی خود را ادامه دهد تا دچار کسری سابقه نشود و بتواند در آینده تحت «قانون جدید بازنشستگی مردان» با شرایط مطلوب بازنشسته شود.

۴.۲. خرید سابقه بیمه سال های قبل (کسری سابقه)

در برخی شرایط، «قانون جدید بازنشستگی مردان» امکان خرید سابقه بیمه برای سال های گذشته را فراهم آورده است. این گزینه به خصوص برای مردانی که به سن بازنشستگی رسیده اند اما هنوز کسری سابقه دارند، می تواند کارگشا باشد:

• شرایط و محدودیت ها: امکان خرید کسری سابقه بیشتر برای افرادی است که به سن قانونی بازنشستگی (۶۲ سال برای مردان) رسیده اند، اما سابقه بیمه آن ها به حداقل ۱۵ سال نرسیده است. این افراد می توانند با پرداخت مابه التفاوت، سوابق خود را تا ۱۵ سال تکمیل کنند.
• فرمول دقیق محاسبه مبلغ خرید سابقه بیمه: مبلغ قابل پرداخت برای خرید سابقه بیمه به شرح زیر محاسبه می شود:

  مبلغ = ۳۰٪ × تعداد روزهای کسری × حقوق روزانه سال جاری

مثال: مردی ۶۲ ساله با ۱۰ سال سابقه بیمه، می تواند ۵ سال سابقه باقی مانده را (۵ سال × ۳۶۵ روز = ۱۸۲۵ روز) با فرمول فوق خریداری کند تا سابقه خود را به ۱۵ سال برساند و با مستمری حداقلی بازنشسته شود.

برای <strong>خرید سابقه بیمه سربازی برای بازنشستگی</strong>، مردان می توانند از طریق سامانه خدمات الکترونیکی تامین اجتماعی (eservices.tamin.ir) اقدام کنند. پس از ورود به سامانه، از منوی «امور بیمه شدگان» گزینه «تکمیل سوابق کسری از ماه» را انتخاب کرده، مدارک و روزهای کسری را وارد و قرارداد را ثبت کنند. در نهایت، با انتخاب روش پرداخت (نقدی یا اقساطی)، مبلغ را واریز و قرارداد خرید سابقه را دریافت نمایند.

۴.۳. احتساب سابقه خدمت سربازی

یکی از راهکارهای مهم برای مردان در راستای افزایش سوابق بیمه ای و رسیدن به شرایط «قانون جدید بازنشستگی مردان»، احتساب سابقه خدمت سربازی است. این امر می تواند به صورت قابل توجهی به تکمیل سنوات بیمه ای کمک کند:

• شرایط لازم برای مردان: برای احتساب سابقه خدمت سربازی، مردان باید <strong>حداقل دو سال سابقه پرداخت بیمه پیش از خدمت سربازی</strong> داشته باشند. در صورت احراز این شرط، می توانند با پرداخت هزینه ای مشخص، دوره خدمت سربازی خود را به سوابق بیمه ای اضافه کنند.
• سربازی رایگان قبل از ۷ مرداد ۱۳۸۵: نکته مهم این است که اگر دوره خدمت سربازی فرد <strong>پیش از تاریخ ۷ مرداد ۱۳۸۵</strong> به پایان رسیده باشد، این سابقه به صورت <strong>خودکار و بدون نیاز به پرداخت هزینه</strong> به سوابق بیمه ای آن ها اضافه می شود. برای پیگیری و اطمینان از اعمال این سابقه، می توان به سازمان تامین اجتماعی مراجعه کرد.

احتساب سابقه خدمت سربازی، یک فرصت ارزشمند برای مردان است تا با افزودن این سال ها به سوابق خود، زودتر به شرایط بازنشستگی در قانون جدید دست یابند.

۴.۴. پیگیری سوابق بیمه ناقص یا فراموش شده

تجربه نشان داده است که برخی مردان در طول دوران کاری خود، با مشکل <strong>سوابق بیمه ناقص یا فراموش شده</strong> مواجه می شوند. این وضعیت می تواند به دلیل عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما، تغییر کارفرما یا خطاهای سیستمی رخ دهد. پیگیری این سوابق برای تکمیل سنوات بیمه ای و رسیدن به شرایط «قانون جدید بازنشستگی مردان»، حیاتی است:

• راهنمایی برای شکایت از کارفرما: اگر کارفرمایی حق بیمه شما را در گذشته پرداخت نکرده است، می توانید با در دست داشتن مدارک و مستندات مربوط به اشتغال (مانند قرارداد کار، فیش حقوقی، گواهی اشتغال)، از طریق <strong>اداره کار</strong> از کارفرمای خود شکایت کنید. اداره کار پس از بررسی و تایید، کارفرما را ملزم به پرداخت حق بیمه معوقه خواهد کرد.
• مدارک لازم و مراحل: برای شکایت، معمولاً به مدارک شناسایی، مدارک اثبات رابطه کارگر و کارفرما (قرارداد، لیست حقوق، گواهی اشتغال)، و سوابق بیمه ناقص نیاز است. مراحل شامل ثبت شکایت، بررسی توسط کارشناسان اداره کار، و در صورت لزوم، ارجاع به هیئت های حل اختلاف است.

این فرآیند، اگرچه ممکن است زمان بر باشد، اما می تواند به بازگرداندن سال های از دست رفته سابقه بیمه و بهبود وضعیت بازنشستگی در «قانون جدید بازنشستگی مردان» کمک شایانی کند.

۴.۵. اهمیت تطابق عنوان شغلی در مشاغل سخت (برای مردان)

برای مردان شاغل در مشاغل سخت و زیان آور، <strong>تطابق عنوان شغلی</strong> ثبت شده در لیست بیمه با عنوان تأییدشده توسط اداره کار، اهمیتی حیاتی دارد. این موضوع، نه تنها بر سرعت بازنشستگی تاثیر می گذارد، بلکه می تواند میزان مستمری دریافتی را نیز تحت الشعاع قرار دهد.

• چرا یکسان بودن عنوان شغلی حیاتی است؟ همان طور که پیش تر ذکر شد، در مشاغل سخت و زیان آور، هر سال سابقه بیمه معادل ۱.۵ سال سابقه عادی محاسبه می شود. اگر عنوان شغلی ثبت شده در لیست بیمه با آنچه که توسط کمیته مشاغل سخت و زیان آور اداره کار تأیید شده است، تفاوت داشته باشد، سازمان تامین اجتماعی ممکن است در اعمال این ضریب ارفاقی تردید کند یا آن را نپذیرد. این عدم تطابق، می تواند به معنای از دست دادن سال های ارفاقی و افزایش مدت زمان خدمت برای رسیدن به شرایط بازنشستگی در «قانون جدید بازنشستگی مردان» باشد.
• پیامدها: عدم تطابق می تواند منجر به تأخیر در بازنشستگی، کاهش مستمری، و نیاز به پیگیری های اداری طولانی و پیچیده شود. لذا، بررسی و اطمینان از صحت و یکسان بودن عنوان شغلی در تمامی مدارک، یک گام پیشگیرانه و هوشمندانه است.

مردان شاغل در این مشاغل باید به صورت دوره ای سوابق بیمه ای خود را چک کرده و در صورت مشاهده هرگونه مغایرت، بلافاصله از طریق کارفرما یا اداره کار اقدام به اصلاح آن کنند.

۵. تأثیرات و دیدگاه ها پیرامون قانون جدید بازنشستگی مردان

«قانون جدید بازنشستگی مردان»، همانند هر تغییر سیاستی بزرگ دیگری، با واکنش ها و دیدگاه های متفاوتی در جامعه مواجه شده است. این تغییرات، ابعاد مختلفی را تحت تأثیر قرار می دهد، از زندگی فردی تا پایداری مالی صندوق های بازنشستگی. درک این تأثیرات و دیدگاه ها، به ما کمک می کند تا تصویری کامل تر از وضعیت فعلی و آینده پیش رو داشته باشیم.

۵.۱. مزایا و معایب بازنشستگی زودهنگام (با تمرکز بر مردان)

با وجود افزایش سن بازنشستگی در «قانون جدید بازنشستگی مردان»، هنوز هم گزینه بازنشستگی زودهنگام برای برخی مردان جذابیت دارد. اما این تصمیم، مانند هر انتخاب دیگری، با مزایا و معایب خاص خود همراه است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد:

مزایای بازنشستگی زودهنگام:

• آزادی زمان و کاهش استرس: اصلی ترین مزیت، آزادی از فشارهای شغلی و فرصت بیشتر برای پرداختن به علایق شخصی، سفر، یا گذراندن وقت با خانواده است. این امر می تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی کمک کند.
• فرصت برای فعالیت های جدید: برخی مردان از بازنشستگی زودهنگام به عنوان فرصتی برای راه اندازی کسب وکار کوچک، انجام کارهای داوطلبانه، یا دنبال کردن تحصیلات جدید بهره می برند.
• بهبود کیفیت زندگی: کاهش ساعات کاری و فشار روحی، می تواند به افزایش کیفیت زندگی و لذت بردن بیشتر از دوران میانسالی و کهولت منجر شود.

معایب بازنشستگی زودهنگام:

• کاهش مستمری: مهم ترین چالش، کاهش محسوس مستمری بازنشستگی است. این کاهش به دلیل کمتر بودن سال های پرداخت حق بیمه و در نتیجه محاسبه حقوق بر اساس سابقه کمتر رخ می دهد.
• فشار مالی و عدم قطعیت: با توجه به افزایش امید به زندگی و تورم، فرد ممکن است برای مدت طولانی تری به منابع مالی نیاز داشته باشد. مستمری کمتر می تواند به فشار مالی و نگرانی های اقتصادی در بلندمدت منجر شود.
• احساس بی هدفی و انزوا: برخی مردان پس از بازنشستگی زودهنگام، ممکن است احساس بی ارزشی، بی هدفی یا حتی انزوا کنند، به ویژه اگر نتوانند جایگزینی مناسب برای فعالیت های شغلی خود بیابند.

تصمیم برای بازنشستگی زودهنگام، نیازمند یک بررسی جامع از وضعیت مالی، سلامت، و اهداف شخصی است. مشاوره با کارشناسان مالی و بیمه می تواند در این زمینه راهگشا باشد.

۵.۲. فرم تقاضای بازنشستگی بدون رعایت افزایش سن (تبصره ۶ ماده ۲۹)

یکی از مفاد «قانون جدید بازنشستگی مردان» که در تبصره ۶ ماده ۲۹ قانون برنامه هفتم توسعه گنجانده شده، به بیمه شدگان این امکان را می دهد که تحت شرایطی خاص، <strong>بدون رعایت سنوات افزایش یافته سن بازنشستگی</strong>، درخواست بازنشستگی دهند. این فرم با عنوان «درخواست بازنشستگی بر اساس تبصره ۶ ماده ۲۹ قانون برنامه هفتم توسعه» توسط تامین اجتماعی ارائه شده است.

• توضیح کامل این فرم و پیامدهای آن: این فرم به مردانی که شرایط اولیه بازنشستگی را (مثلاً سابقه کافی) دارند، اجازه می دهد تا پیش از رسیدن به سن ۶۲ سالگی (یا سابقه ۳۵ سال) بازنشسته شوند. اما <strong>نکته مهم و حیاتی</strong> این است که در این صورت، <strong>حقوق بازنشستگی آن ها بر اساس سابقه فعلی</strong> محاسبه می شود، نه سقف سابقه مورد نیاز طبق قانون جدید (۳۰ یا ۳۵ سال). به عبارت ساده تر، فرد می تواند زودتر بازنشسته شود، اما باید پذیرای مستمری کمتری باشد که متناسب با سنوات واقعی خدمت اوست.

مثال: مردی با ۵۸ سال سن و ۲۸ سال سابقه بیمه (که در قانون جدید نیاز به چند ماه افزایش سابقه دارد)، می تواند با تکمیل این فرم، در همان ۵۸ سالگی و با ۲۸ سال سابقه بازنشسته شود. اما مستمری او بر اساس ۲۸ سال سابقه (و نه سابقه مورد نیاز جدید) محاسبه خواهد شد و در مقایسه با زمانی که تا ۶۲ سالگی و سابقه کامل خدمت کند، کمتر خواهد بود. این فرم برای کسانی که از نظر جسمی یا روحی توان ادامه کار را ندارند اما نمی خواهند منتظر سن کامل بازنشستگی بمانند، می تواند یک گزینه باشد.

۵.۳. نقد و بررسی قانون جدید: دیدگاه کارشناسان و جامعه (با اشاره به نظرات عمومی)

تصویب «قانون جدید بازنشستگی مردان» و افزایش سن و سابقه، از همان ابتدا با موجی از نقد و بررسی ها از سوی کارشناسان، نمایندگان مجلس و افکار عمومی مواجه شد. این دیدگاه ها اغلب در دو طیف موافق و مخالف قرار می گیرند:

دیدگاه موافقان (حفظ پایداری صندوق ها):

• کارشناسان اقتصادی و مدیران صندوق های بازنشستگی، این تغییر را گامی ضروری برای <strong>حفظ پایداری مالی صندوق ها</strong> می دانند. آن ها معتقدند که با افزایش امید به زندگی و چالش های جمعیتی (کاهش نرخ زاد و ولد و پیری جمعیت)، بدون این اصلاحات، صندوق ها در آینده نزدیک با بحران های جدی تری مواجه خواهند شد و قادر به پرداخت تعهدات خود نخواهند بود.
• همچنین، این تغییر را در راستای <strong>تطابق با استانداردهای جهانی</strong> می دانند که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته نیز سن بازنشستگی بالاتر است.

دیدگاه مخالفان (افزایش فشار و عدم عدالت):

• <strong>تشکل های کارگری و بسیاری از مردم</strong> این قانون را <strong>افزایش فشار بر نیروی کار</strong> و <strong>ظلم در حق بیمه شدگان</strong> می دانند. آن ها استدلال می کنند که با توجه به شرایط اقتصادی، تورم، و دشواری های زندگی، کار کردن تا سنین بالاتر برای بسیاری از افراد، به ویژه در مشاغل سخت، غیرممکن است و سلامت جسمی و روحی آن ها را به خطر می اندازد.
• نگرانی هایی در مورد <strong>عدم عدالت</strong> نیز مطرح شده است، به خصوص برای کسانی که سال ها با امید به بازنشستگی در سنین پایین تر، حق بیمه پرداخت کرده اند. همچنین، این قانون می تواند <strong>مشکل بیکاری جوانان</strong> را تشدید کند، زیرا با دیرتر بازنشسته شدن نیروهای قدیمی، فرصت های شغلی کمتری برای جوانان ایجاد می شود.
• برخی منتقدان نیز معتقدند که این اقدام <strong>درمانی مقطعی</strong> است و بدون اصلاحات بنیادین در مدیریت صندوق ها و جلوگیری از اختلاس و فساد، به تنهایی نمی تواند مشکلات را حل کند.

این نقد و بررسی ها نشان می دهد که «قانون جدید بازنشستگی مردان» نیازمند یک رویکرد جامع و متعادل است که هم به پایداری صندوق ها بیندیشد و هم رفاه و حقوق نیروی کار را مورد توجه قرار دهد. برنامه ریزی های آتی باید بر مبنای این دیدگاه های متفاوت و با هدف ایجاد یک نظام بازنشستگی عادلانه و پایدار صورت پذیرد.

نتیجه گیری

قانون جدید بازنشستگی مردان، بر اساس برنامه هفتم توسعه، نقطه عطفی در نظام تامین اجتماعی کشور محسوب می شود. افزایش سن بازنشستگی مردان از ۶۰ به ۶۲ سال و سقف سابقه از ۳۰ به ۳۵ سال، مهم ترین تغییراتی است که نیاز به برنامه ریزی دقیق و آگاهانه را برای میلیون ها مرد شاغل ایجاد کرده است. این تغییرات که از ابتدای سال ۱۴۰۴ اجرایی می شوند، با هدف تضمین پایداری صندوق های بازنشستگی و همسو شدن با تحولات جمعیتی کشور صورت گرفته اند.

در این مقاله به تمامی ابعاد این قانون، از جمله مکانیزم افزایش پلکانی سابقه بر اساس سابقه قبلی افراد (تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳)، شرایط خاص برای گروه هایی مانند مشاغل سخت، رانندگان، جانبازان و معلولان، و همچنین استثنائات قانونی پرداخته شد. راهکارهایی نظیر استفاده از بیمه اختیاری، خرید سابقه کسری، احتساب سابقه خدمت سربازی، و پیگیری سوابق فراموش شده، به مردان کمک می کند تا با آمادگی بیشتری به استقبال دوران بازنشستگی بروند. در نهایت، درک دقیق این قوانین و لزوم مشورت با کارشناسان بیمه، برای داشتن یک بازنشستگی آرام و باثبات، امری ضروری است. این تغییرات، هم فرصت و هم چالش هایی را پیش روی جامعه کارگری قرار می دهد که مدیریت آگاهانه آن ها، آینده مالی و رفاهی افراد را رقم خواهد زد.

سوالات متداول

سن بازنشستگی مردان در سال ۱۴۰۴ چقدر است؟

سن بازنشستگی مردان در سال ۱۴۰۴ از ۶۰ سال به ۶۲ سال افزایش پیدا کرده است. همچنین، سابقه مورد نیاز برای احراز شرایط بازنشستگی نیز از ۳۰ سال به ۳۵ سال تغییر یافت.

حداقل سابقه لازم برای بازنشستگی مردان با قانون جدید چند سال است؟

حداقل سابقه لازم برای بازنشستگی مردان با قانون جدید، ۱۵ سال است، البته مشروط به رسیدن به سن ۶۲ سال.

آیا افزایش سن و سابقه بازنشستگی شامل همه مردان می شود؟

خیر. مردانی که تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳ بیش از ۲۸ سال سابقه بیمه دارند، از افزایش سنوات الزامی معاف هستند. همچنین مشاغل سخت و زیان آور، جانبازان، آزادگان و معلولان نیز مستثنی هستند.

بازنشستگی مردان با ۱۵ سال سابقه چطور محاسبه می شود؟

مستمری به صورت تناسبی با تعداد سال های بیمه محاسبه می شود. به عنوان مثال، مستمری با ۱۵ سال سابقه، حدود نصف مستمری کامل برای ۳۰ سال سابقه خواهد بود و ممکن است کمتر از حداقل حقوق باشد.

آیا امکان خرید سابقه بیمه سربازی برای مردان وجود دارد؟ و چگونه؟

بله، مردان در صورت داشتن حداقل دو سال سابقه بیمه پیش از خدمت سربازی می توانند با پرداخت هزینه، سابقه سربازی خود را به بیمه اضافه کنند. اگر خدمت سربازی قبل از ۷ مرداد ۱۳۸۵ پایان یافته باشد، این سابقه رایگان است.

چه گروه هایی از مردان از قانون جدید بازنشستگی مستثنی هستند؟

مردان با بیش از ۲۸ سال سابقه (تا تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۳)، مردان با ۳۵ سال سابقه کامل (بدون شرط سنی)، مردان شاغل در مشاغل سخت و زیان آور، ایثارگران، جانبازان، آزادگان و معلولان از شمول افزایش سن و سابقه بازنشستگی مستثنی هستند.

نحوه محاسبه حقوق بازنشستگی در قانون جدید برای مردان چه تغییری کرده است؟

نحوه محاسبه حقوق بازنشستگی در قانون جدید تغییری نکرده و همچنان بر اساس میانگین حقوق دو سال آخر بیمه پردازی محاسبه می شود. اما برای کسانی که با سابقه کمتر از ۲۰ سال بازنشسته می شوند، مستمری متناسب با سابقه پرداخت می شود و ممکن است کمتر از حداقل حقوق باشد.

آیا بازنشستگی زودتر از موعد برای مردان امکان پذیر است؟

بله، با شرایط خاص امکان پذیر است. مردان با ۳۵ سال سابقه بدون شرط سنی، مردان با ۵۰ سال سن و ۳۰ سال سابقه، یا مردان با ۶۲ سال سن و حداقل ۱۵ سال سابقه می توانند بازنشسته شوند. اما در اکثر موارد، مستمری دریافتی کمتر از مستمری کامل خواهد بود.

تاثیر قانون جدید بازنشستگی بر مردان جوان چگونه است؟

مردان جوان باید برای کار کردن تا سنین بالاتر و جمع آوری سابقه بیشتر برنامه ریزی کنند. این قانون می تواند به آن ها انگیزه دهد تا از همان ابتدا به فکر افزایش سابقه بیمه ای خود باشند و در صورت امکان از راهکارهایی مانند بیمه اختیاری یا خرید سابقه سربازی بهره ببرند.

مردانی که در تاریخ مبنای قانون، سابقه آن ها بین ۱۵ تا ۲۸ سال است، چند سال باید اضافه کار کنند؟

میزان افزایش سنوات برای این گروه به صورت پلکانی و بر اساس جدول موجود در مقاله محاسبه می شود. به عنوان مثال، برای هر سال کسری سابقه تا ۳۰ سال، ۲ تا ۴ ماه به سنوات مورد نیاز اضافه می شود.