واگذاری دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به مجموعه هایی که در بهترین حالت، خصولتی محسوب می شوند به گفته کارشناسان، دارای ایراداتی است که شاید نتواند اهداف مدنظر سیاست گذار و آرزوهای جامعه فوتبال برای افزایش درآمدهای آنها را برآورده کند.
به گزارش آسیاننت، امروز خصوصی سازی دو باشگاه پرطرفدار پایتخت یعنی پرسپولیس و استقلال رسما کلید خورد؛ واگذاری که حدود 13 سال درباره آن بحث و گفت وگو شد اما از اواخر سال 1400 در دولت سیزدهم شکل اجرایی به خود گرفت. چندین مرحله فراخوان عرضه سهام این دو باشگاه نیز در حدود دو سال گذشته انجام شد که به دلیل نبود خریدار پای کار، ناموفق بود.
با توجه به بدهی حدود 800 میلیارد تومانی هریک از دو باشگاه مذکور، کمتر کسی ریسک پذیرش این دو را قبول کرد. شاید مهم ترین چالش سرخابی ها نبود درآمدهای کافی باشد که باعث شده به تدریج توان رقابت را در سطح آسیا و بین تیم های متمول عربی و شرق آسیا از دست بدهند.
همواره در سال های گذشته یکی از راهکارهای درآمدزایی این دو باشگاه، حق پخش تلویزیونی عنوان شده اما این موضوع هنوز بین سازمان صدا و سیما و دو باشگاه پرسپولیس و استقلال لاینحل باقی مانده است.
پس از کش و قوس های فراوان سرانجام در روزهای اخیر سرخابی ها مشتری پیدا کردند و امروز به طور رسمی صلاحیت این متقاضیان به تایید سازمان خصوصی سازی رسید.
آن طورکه ابراهیم بازیان – سرپرست سازمان خصوصی سازی – اعلام کرد که شش بانک غیردولتی شامل بانکهای شهر، ملت، تجارت، صادرات، رفاه و اقتصاد نوین متقاضی خرید سهام پرسپولیس و شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس به همراه شرکت های تابعه آن شامل شرکت های پتروشیمی شهید تندگویان، بوعلی، پارس و بندرامام متقاضی خرید سهام استقلال بوده اند.
اما خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس ظاهرا چندان بی اشکال نبوده است. پرسپولیس 826 میلیارد تومان بدهی دارد. بانک هایی که قرار است پرسپولیس را در اختیار بگیرند طبق قانون از بنگاه داری منع هستند. هلدینگ خلیج فارس نیز به عنوان یک مجموعه خصوصی و البته به زعم بسیاری افراد «خصولتی» طبق نظر کارشناسان بعید است بتواند زیان حدود 770 میلیارد تومانی استقلال را پوشش دهد.
علی اکبر نیکواقبال ـ کارشناس اقتصادی – در باره خصوصی سازی دو باشگاه پرسپولیس و استقلال به آسیاننت، گفت: در هیچ جای دنیا بانک ها و هلدینگ های بزرگ اقدام به تیم داری یا باشگاه داری نمی کنند. فوتبال باید به اهالی این ورزش و کسانی که با صنعت فوتبال آشنا هستند واگذار شود. مضافا این که به ضرس قاطع می توان گفت خصوصی سازی هایی که در دو دهه اخیر انجام شده در اغلب موارد ناموفق بوده است. در مورد واگذاری سرخابی ها نیز بعید می دانم توفیقی حاصل شود.
وی تاکید کرد: بانک هایی که قرار است پرسپولیس را در اختیار بگیرند به ظاهر دولتی هستند اما در واقع خصولتی محسوب می شوند. بنابراین نمی توان این واگذاری را خصوصی سازی نامید. مضافا این که بانک ها طبق قانون نباید بنگاه داری و باشگاه داری کنند. هلدینگ خلیج فارس نیز به نوعی حیاط خلوت مدیران دولتی است. لذا واگذاری باشگاه استقلال نیز خصوصی سازی واقعی محسوب نمی شود.
این کارشناس اقتصادی با بیان این که سرمایه بانک های کشور ما بسیار محدود است، گفت: در واقع بانک های ما به دلیل نداشتن سرمایه کافی و تحریم های ظالمانه از ارتباط با بانک های دنیا بی بهره هستند. بانک ها به دلیل تسهیلات تکلیفی عمدتا ورشکسته محسوب می شوند و همگی به خرید و فروش ملک می پردازند که نوعی تخلف است.
نیکواقبال بیان کرد: معتقدم به دلیل بدهی بالای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس کسی جرات نکرده آنها را خریداری کند. بنابراین دولت چاره را در این دیده که آنها را به زیرمجموعه های خود واگذار کند تا مطابق قوانین AFC به نوعی با تفکیک مدیریت این دو باشگاه زمینه فعالیتشان در آسیا را تسهیل کند.
انتهای پیام
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "فروش سرخابی ها؛ خصوصی سازی یا رفع تکلیف؟" هستید؟ با کلیک بر روی ورزشی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "فروش سرخابی ها؛ خصوصی سازی یا رفع تکلیف؟"، کلیک کنید.