فرمول ضدچینی ترامپ/ چرخه منازعه اقتصادی تکمیل می شود؟

یکی از موضوعاتی که در صورت بازگشت ترامپ به کاخ سفید نمود خواهد یافت، معطوف به تقابل جدی تر اقتصاد واشینگتن و پکن خواهد بود.

گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- حنیف غفاری: برگزاری انتخابات درون حزبی جمهوری خواهان در روز موسوم به «سه شنبه بزرگ» با برتری دونالد ترامپ به پایان رسید. متعاقباً، با انصراف نیکی هیلی اصلی ترین رقیب ترامپ دیگر بر همگان مسجل شده که رییس جمهور سابق آمریکا به دور نهایی رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 راه خواهد یافت و بار دیگر به مصاف جو بایدن دموکرات سکان دار فعلی کاخ سفید خواهد رفت. اکنون ترامپ اصلی ترین تمرکز خود را بر رقابت با بایدن گذاشته و سیاست خارجی، اقتصادی و رفاهی-اجتماعی وی را به عناوین مختلف به چالش می کشد.

رییس جمهور سابق آمریکا وعده داده است که مجازات های سختی را بر چین و سایر سوءاستفاده کنندگان تجاری اعمال کند. این شامل اعمال تعرفه 60 درصدی بر تمامی کالا های وارداتی چین خواهد شد

یکی از موضوعاتی که در صورت بازگشت ترامپ به کاخ سفید نمود خواهد یافت، معطوف به تقابل جدی تر اقتصاد واشینگتن و پکن خواهد بود. ترامپ معتقد است که باید بر اساس رویکرد حمایت گرانه اقتصادی خود، چرخه منازعه اقتصادی با چین را (که در بین سال های 2016 تا 2020 به نقطه اوج خود رسیده بود) تکمیل کند.

در مقابل، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که چینی ها فرمول مواجهه با سیاست های سلبی ترامپ در مواجهه با خود و راه دور زدن محدودیت های اعلامی و اعمالی آمریکا را در صورت تکرار آن از سوی کاخ سفید خواهند یافت. به عبارت بهتر، تاب آوری پکن در برابر اقدامات محدودکننده ترامپ نسبت به بازه زمانی سال های 2016 تا 2020 میلادی افزایش یافته است.

بااین حال، چنین موضوعی نمی تواند منجر به عقب نشینی رییس جمهور سابق آمریکا از مواضع ضد چینی خود شود! رییس جمهور سابق آمریکا وعده داده است که مجازات های سختی را بر چین و سایر سوءاستفاده کنندگان تجاری اعمال کند. این شامل اعمال تعرفه 60 درصدی بر تمامی کالا های وارداتی چین خواهد شد. او همچنین گفته است که مالکیت چینی ها بر زیرساخت های ایالات متحده مانند انرژی، فناوری، مخابرات و منابع طبیعی را محدود می کند.

برنامه چهارساله برای حذف تدریجی واردات کالا های اساسی از چین، توقف خرید چین از آمریکا و همین طور توقف سرمایه گذاری شرکت های آمریکایی در چین ازجمله اقدامات وعده داده شده دیگر او است. در مقابل، چینی ها نیز از برخی روش های سلبی و تنبیهی در قبال آمریکا استفاده می کنند که مهم ترین آنها، اجتناب از خرید محصولات کشاورزی ایالات متحده خواهد بود.

نکته دیگر، مربوط به سرمایه انباشته و ثابت آمریکا در خاک چین است. هزار میلیارد دلار از سرمایه های آمریکا توسط شرکت های این کشور به چین منتقل شده و پکن در نقطه اوج نبرد اقتصادی با آمریکا می تواند از آنها به مثابه یک اهرم فشار علیه واشینگتن استفاده کند؛ ضمن آنکه تجربه دوره اول ریاست جمهوری ترامپ به وضوح نشان داد که حتی با در نظر گرفتن مشوق های اقتصادی-تجاری و یارانه های خاص برای شرکت هایی که خاک چین را ترک کنند، بسیاری از شرکت های آمریکایی حاضر به اجابت چنین درخواستی نیستند! هزینه پایین تر کارگر و تولید در چین از یک سو و وجود شرکت های چندملیتی (که امکان عرضه محصولات را برای شرکت های خارجی بیشتر می کند)، مواردی نیست که تجار آمریکایی به سادگی از آن بگذرند. در چنین شرایطی، بسیاری از اقتصاددانان و سیاستمداران آمریکایی نسبت به وعده مجدد ترامپ در تقابل اقتصادی مطلق با پکن (و ادعای موفقیت در این منازعه) کاملاً به دیده تردید می نگرند.