«رضا کاشانی اسدی» نویسنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب اسلامی می گوید: آمار دقیقی از شهدای 15 خرداد پیشوا و ورامین وجود ندارد چون پیکر این شهدا را تحویل ندادند اما مجروحان این واقعه را می دیدیم که تا آخر عمر مجبور بودند با عصا راه بروند.
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، «رضا کاشانی اسدی» نویسنده و پژوهشگر تاریخ انقلاب اسلامی است که از کودکی در جریان قیام 15 خرداد بود، ضمن اینکه پژوهش هایی در زمینه این رویداد مهم تاریخی داشت که حاصل آن در چند فیلمنامه و یک رمان با عنوان «پایان سکوت» دیده می شود.
وی طراحی فیلمنامه هایی با محوریت واقعه 15 خرداد 1342 از جمله فیلم سینمایی «مثل یک پدر»، سریال «سالهای برف و بنفشه»، سریال «مطلع الفجر» را برعهده داشت.
کاشانی اسدی درباره علت توجه به این واقعه تاریخی می گوید: «من 5 ساله بودم که قیام 15 خرداد 1342 اتفاق افتاد. ما در پیشوای ورامین زندگی می کردیم. بعد از خبر دستگیری امام(ره)، مردم از صحن امامزاده جعفر(ع) پیشوا حرکت را شروع کردند تا به تهران بروند و برای آزادی امام خمینی تحصن کنند. مردم می دانستند در این مسیر هر اتفاقی ممکن است برایشان بیفتد اما با این حال قیام کردند و تا امروز نشنیدم کسی از قیام منصرف شده باشد.»
این پژوهشگر درخصوص حضور مردم ورامین و بستگانش در قیام 15 خرداد بیان می کند: «عموهایم، پدرم، بستگان و داماد عمه ام در این قیام حضور داشتند. لحظه ای که پدرم برای حضور در این قیام از مادرم خداحافظی کرد را به خاطر دارم. اگر بخواهیم قیاس کنیم، روز 12 فروردین 1358 حدود 98 درصد از مردم به جمهوری اسلامی رای آری دادند.؛ به همین میزان مردان شهر بعضاً کفن پوش در این قیام حضور داشتند؛ حتی افرادی که بالای 80 سال بودند، حدود 10 کیلومتر حرکت کردند و بخاطر اینکه نتوانستند مسیر را ادامه بدهند، بازگشتند. اما بقیه مردم به راهشان ادامه دادند.»
وی درباره تعداد تقریبی از حضور مردم پیشوا و ورامین در این می گوید: «حدود 5 هزار نفر در 15 خرداد حضور داشتند. حتی در طول مسیر روستاییان و کشاورزان که سرِ زمین کار می کردند به سایر مردم پیوستند. تا اینکه مردم به پل باقرآباد رسیدند که در آنجا نیروهای نظامی گارد شاهنشاهی به مردم اعلام کردند که برگردید!
عزت الله رجبی گفت: اگر می خواستیم برگردیم تا اینجا نمی آمدیم. بخاطر این ایستادگی مردم، نیروهای شاه، مردم را به گلوله بستند.»
کاشانی اسدی درخصوص تعداد شهدا و مجروحان این حرکت بزرگ تاریخی اظهار می دارد: «آن طور که من تحقیق کردم 7 نفر فقط از پیشوا و ورامین به شهادت رسیدند؛ البته به جز این 7 شهید، کارگران فصلی در قیام حضور داشتند که از استان های دیگر از جمله لرستان و آذربایجان به ورامین آمده بودند و در این قیام شهید شدند. اما با توجه اینکه هیچ جنازه ای از این شهدا تحویل خانواده ها ندادند، آمار غیربومی ها را نداریم.»
با توجه به اینکه تعداد حاضران در قیام 15 خرداد ورامین بیش از 5 هزار نفر بوده، در تیراندازی که از سوی نیروهای ارتش شاه صورت گرفت تعداد زیادی هم مجروح شدند. این پژوهشگر درباره تعداد مجروحان و وضعیت آنها بیان می کند: «تعداد قابل توجهی در این تیراندازی مجروح شدند. افرادی که مجروح شده بودند امکان درمان نبود، برای اینکه گرفتاری بیشتری پیش نیاید، پیگیر درمان نشدند. بعضاً شغل آنها کشاورز بود، تا آخر عمرشان با عصا زندگی کردند. علی محمد اسدی وعلی اصغر کریمی جانباز 15 خرداد بودند که چند سال پیش به رحمت رفتند.»
وی یادآور می شود: «علاوه بر این مشکلات، نظام جاسوسی رژیم طاغوت به قدری گسترده شده بود که هر کسی از صحبت کردن درباره امام در جمع خانوادگی ترس داشت. حتی عوامل سازمان امنیت رژیم پهلوی در محافل و هییت های مذهبی حضور داشتند. محمدتقی علایی، حسینقلی محمدی، سیدمحمد طباطبایی از جمله کسانی بودند که در جریان 15 خرداد زندانی و به شدت شکنجه شدند.»
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "روایت پژوهشگر تاریخ از قیام 15 خرداد" هستید؟ با کلیک بر روی فرهنگ و هنر، ممکن است در این موضوع، مطالب مرتبط دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "روایت پژوهشگر تاریخ از قیام 15 خرداد"، کلیک کنید.